najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
Adaptacja powieści Bolesława Prusa. Historia zamożnego kupca warszawskiego Stanisława Wokulskiego i jego miłości do pięknej, lecz zubożałej arystokratki Izabeli Łęckiej. Temu niszczącemu uczuciu Wokulski podporządkowuje swoje interesy, wchodzi w niekorzystne dla siebie układy z rodzinami arystokratycznymi, chcąc w pośredni sposób pomóc ukochanej. Lekceważy uwagi i rady swego przyjaciela i współpracownika Ignacego Rzeckiego, daje się zwodzić Izabeli flirtującej po cichu z przystojnym kuzynem Starskim.
obsada . Beata Tyszkiewicz, Mariusz Dmochowski, Tadeusz Fijewski, Janina Romanówna, Jan Kreczmar, Wiesław Gołas Polska 1968, 151'
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
11 nagród na festiwalu w Gdyni, kandydatura do Oscara®, Złota Żaba na festiwalu EnergaCamerimage, dwie Europejskie Nagrody Filmowe – to tylko najważniejsze laury dla najgłośniejszej polskiej koprodukcji tego roku. „Dziewczyna z igłą” Magnusa von Horna to mistrzowsko skonstruowany thriller psychologiczny, który zagląda w najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy. To mroczna baśń dla dorosłych, w której spotykają się uboga dziewczyna, szlachetny potwór bez twarzy, tchórzliwy książę na białym koniu i czarownica, karmiąca dzieci mlekiem i słodyczami. Tyle że ta historia wydarzyła się naprawdę.
Kopenhaga, tuż po I wojnie światowej. Karoline (Victoria Carmen Sonne), młoda pracownica fabryki, zachodzi w ciążę i z dnia na dzień ląduje na bruku. Gdy na swej drodze spotka Dagmar (nagrodzona w Gdyni Trine Dyrholm), charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, która zaoferuje jej schronienie i pracę w charakterze mamki, trafi w sam środek zagadkowych wydarzeń. Czy relacja między kobietami, początkowo oparta na zaufaniu, wytrzyma konfrontację z mrocznymi sekretami? Jak wiele można wybaczyć komuś, kto w najtrudniejszym momencie wyciągnął do ciebie pomocną dłoń? Karoline – a wraz z nią widzowie – zmuszona będzie do znalezienia odpowiedzi na pytanie o granice dobra i zła.
„Dziewczyna z igłą” to, jak pisze Variety, „film hipnotyzujący, brutalnie piękny i boleśnie aktualny”. Zdjęcia Michała Dymka, które zachwyciły jury pod przewodnictwem Cate Blanchett i dały mu zwycięstwo tegorocznego festiwalu EnergaCamerimage, hipnotyzują mrocznym pięknem i wciągają widza w pełną napięcia grę. Montaż Agnieszki Glińskiej oraz nagrodzone w Gdyni scenografia Jagny Dobesz i kostiumy Małgorzaty Fudali tworzą wizualny spektakl o uniwersalnym wymiarze. Jak pisze Cineuropa: „Dziewczyna z igłą” to „film, który przywraca wiarę w siłę kina jako narzędzia opowiadania historii, która nas zmienia”.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego…
Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi.
„Flow” jest opowieścią o międzygatunkowej przyjaźni i solidarności, której każdy kadr składa się na porywającą, wizualną odyseję. To ciepła, poruszająca historia zarówno dla starszej, jak i młodszej widowni.
Film w reżyserii łotewskiego wizjonera animacji Gintsa Zilbalodisa, po światowej premierze na Festiwalu w Cannes (Konkurs „Un Certain Regard”), wrócił aż z czterema laurami z Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, w tym Nagrodą Jury, Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą za Najlepszą muzykę oryginalną.
„Flow” jest określany jako mocny kandydat do oscarowej nominacji w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film animowany w przyszłym roku i jest też oficjalnym kandydatem Łotwy w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Festiwalowa premiera w Polsce odbyła się na Festiwalu Filmowym Młode Horyzonty, gdzie film zdobył aż dwa laury w Konkursie Filmowym Odkryć – Nagrodę Główną oraz Nagrodę Jury Młodych.
najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
„Największy hołd złożony malarstwu przez kino”. Wyjątkowe dzieło z kinowej klasyki "Piękna złośnica" Jacquesa Rivette'a z 1991 roku. Film jest po rekonstrukcji cyfrowej i w jakości 4K.
Malarz Frenhofer mieszka z kochającą żoną w słonecznej posiadłości, w uroczym francuskim regionie Langwedocja-Roussillon. Jego życie to szczęśliwa, spokojna rutyna. Kiedy jednak poznaje piękną, intrygującą Marianne, postanawia wrócić do malowania obrazu porzuconego przed laty. Długie sesje z modelką zmieniają się w psychologiczny pojedynek dwóch silnych osobowości. Zaczynają nadwyrężać małżeństwo artysty. Na naszych oczach rodzi się malarskie arcydzieło - ale za jaką cenę? Nagrodzone canneńskim Grand Prix opus magnum Jacquesa Rivette'a to najbardziej zmysłowy i radykalny film o malarstwie, jaki kiedykolwiek nakręcono i zarazem popis aktorski Michela Piccoli, Jane Birkin i Emmanuelle Béart.
Partnerem medialnym dystrybucji kinowej filmu jest podcast Spoiler Master. Partnerem dystrybucji filmu jest Instytut Francuski.
INFORMACJE O FILMIE: “Aż do filmu Rivette’a - w którym po raz pierwszy prawdziwy malarz rzeczywiście maluje i to według własnych praw i własnego widzenia - żaden malarz nie malował naprawdę w żadnym filmie fabularnym” - mówił Bernard Dufour, który w “Pięknej złośnicy” malował obraz.
Film zdobył Grand Prix oraz Nagrodę Jury Ekumenicznego na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 1991 roku.
Francja 1991, 238’ Oryginalna wersja językowa: francuska. Film z napisami w języku polskim. Film przeznaczony dla widzów od 15 roku życia. Tytuł oryginalny: La belle noiseuse Tytuł angielski: The Beautiful Troublemaker Reżyseria: Jacques Rivette
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco
Włochy | 2024 | 107 min.
Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
HISTORIA ZAINSPIROWANA AUTENTYCZNYMI WYDARZENIAMI.
Igor (Kacper Anuszewski) to Warszawski taksówkarz, który dorabia przewożąc dostawy narkotyków dla Rzeźnika- lokalnego gangstera (Andrzej Grabowski). Oprócz kolegi Darka (Łukasz Dedyński) Igor nie ma znajomych. Jest samotny, małomówny i skryty. Zaprzyjaźnia się z 10-letnią Julią (Zuzanna Wieleba) córką Ewy- znajomej dilerki (Katarzyna Baran), którą czasami odwozi do szkoły. W okolicy dochodzi do zaginięcia dzieci, a Igora zaczyna obserwować komisarz śledczy Zadra (Michał Milowicz). Wszystko dodatkowo zaczyna się komplikować kiedy Igor dostaje zadanie przewiezienia dwóch tajemniczych walizek, a Ewa zostaje odnaleziona martwa.
Wypełniona kolorami i pełna napięcia opowieść o pożądaniu.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI „Na Zachodzie bez zmian”, który przenosi widzów w samo serce Watykanu. Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak „AUTOR WIDMO” (zekranizowany przez Romana Polańskiego), „POMPEJE”, „ENIGMA”.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli „HOUSE OF CARDS” w Watykanie. Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego…
Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi.
„Flow” jest opowieścią o międzygatunkowej przyjaźni i solidarności, której każdy kadr składa się na porywającą, wizualną odyseję. To ciepła, poruszająca historia zarówno dla starszej, jak i młodszej widowni.
Film w reżyserii łotewskiego wizjonera animacji Gintsa Zilbalodisa, po światowej premierze na Festiwalu w Cannes (Konkurs „Un Certain Regard”), wrócił aż z czterema laurami z Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, w tym Nagrodą Jury, Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą za Najlepszą muzykę oryginalną.
„Flow” jest określany jako mocny kandydat do oscarowej nominacji w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film animowany w przyszłym roku i jest też oficjalnym kandydatem Łotwy w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Festiwalowa premiera w Polsce odbyła się na Festiwalu Filmowym Młode Horyzonty, gdzie film zdobył aż dwa laury w Konkursie Filmowym Odkryć – Nagrodę Główną oraz Nagrodę Jury Młodych.
najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
"Shambhala” to pierwszy nepalski film, który dostał się do konkursu głównego festiwalu Berlinale. Film przyjmuje medytacyjną, miejscami oniryczną formę, na którą składają się monumentalne widoki surowej przyrody i powolny tryb życia tamtejszej społeczności. Obserwujemy tradycje i zwyczaje lokalnej kultury, w której naturalizm spotyka się elementami nowoczesności. Nasycone mistycyzmem i przesiąknięte buddyjską filozofią kino drogi z motywem walki o honor. Historia Pemy ukazuje determinację do podążania własną ścieżką i refleksję nad tożsamością oraz rolą kobiet w tradycyjnej społeczności.
“Shambhala” to pełne subtelności doświadczenie wykraczające poza szablonowe schematy narracyjne.
Pema mieszka w wiosce położonej wysoko w Himalajach. Kiedy znika Tashi, jeden z jej trzech mężów, a mieszkańcy zaczynają plotkować o jej ciąży, dziewczyna postanawia go odnaleźć. Rusza w długą drogę, wiodącą poprzez ośnieżone górskie krajobrazy, aby stanąć w obronie swojego dobrego imienia i dowiedzieć się czegoś więcej o samej sobie.
Reżyseria: Min Bahadur Bham
Kraj produkcji: Nepal/Francja/Norwegia/Hong-Kong/Turcja/Tajwan/USA/Katar
Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco
Włochy | 2024 | 107 min.
Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
HISTORIA ZAINSPIROWANA AUTENTYCZNYMI WYDARZENIAMI.
Igor (Kacper Anuszewski) to Warszawski taksówkarz, który dorabia przewożąc dostawy narkotyków dla Rzeźnika- lokalnego gangstera (Andrzej Grabowski). Oprócz kolegi Darka (Łukasz Dedyński) Igor nie ma znajomych. Jest samotny, małomówny i skryty. Zaprzyjaźnia się z 10-letnią Julią (Zuzanna Wieleba) córką Ewy- znajomej dilerki (Katarzyna Baran), którą czasami odwozi do szkoły. W okolicy dochodzi do zaginięcia dzieci, a Igora zaczyna obserwować komisarz śledczy Zadra (Michał Milowicz). Wszystko dodatkowo zaczyna się komplikować kiedy Igor dostaje zadanie przewiezienia dwóch tajemniczych walizek, a Ewa zostaje odnaleziona martwa.
Wypełniona kolorami i pełna napięcia opowieść o pożądaniu.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI „Na Zachodzie bez zmian”, który przenosi widzów w samo serce Watykanu. Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak „AUTOR WIDMO” (zekranizowany przez Romana Polańskiego), „POMPEJE”, „ENIGMA”.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli „HOUSE OF CARDS” w Watykanie. Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego…
Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi.
„Flow” jest opowieścią o międzygatunkowej przyjaźni i solidarności, której każdy kadr składa się na porywającą, wizualną odyseję. To ciepła, poruszająca historia zarówno dla starszej, jak i młodszej widowni.
Film w reżyserii łotewskiego wizjonera animacji Gintsa Zilbalodisa, po światowej premierze na Festiwalu w Cannes (Konkurs „Un Certain Regard”), wrócił aż z czterema laurami z Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, w tym Nagrodą Jury, Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą za Najlepszą muzykę oryginalną.
„Flow” jest określany jako mocny kandydat do oscarowej nominacji w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film animowany w przyszłym roku i jest też oficjalnym kandydatem Łotwy w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Festiwalowa premiera w Polsce odbyła się na Festiwalu Filmowym Młode Horyzonty, gdzie film zdobył aż dwa laury w Konkursie Filmowym Odkryć – Nagrodę Główną oraz Nagrodę Jury Młodych.
najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco
Włochy | 2024 | 107 min.
Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
HISTORIA ZAINSPIROWANA AUTENTYCZNYMI WYDARZENIAMI.
Igor (Kacper Anuszewski) to Warszawski taksówkarz, który dorabia przewożąc dostawy narkotyków dla Rzeźnika- lokalnego gangstera (Andrzej Grabowski). Oprócz kolegi Darka (Łukasz Dedyński) Igor nie ma znajomych. Jest samotny, małomówny i skryty. Zaprzyjaźnia się z 10-letnią Julią (Zuzanna Wieleba) córką Ewy- znajomej dilerki (Katarzyna Baran), którą czasami odwozi do szkoły. W okolicy dochodzi do zaginięcia dzieci, a Igora zaczyna obserwować komisarz śledczy Zadra (Michał Milowicz). Wszystko dodatkowo zaczyna się komplikować kiedy Igor dostaje zadanie przewiezienia dwóch tajemniczych walizek, a Ewa zostaje odnaleziona martwa.
Fascynująca, mroczna układanka mistrza onirycznej grozy – w oszałamiającej kopii 4K!
Wymykający się łatwemu zrozumieniu i prostym wytłumaczeniom, kinofilski hołd dla kina noir i twórczości wielkich reżyserów przeszłości, takich jak Alfred Hitchcock, Maya Deren czy Robert Aldrich, z wybitną ścieżką dźwiękową stworzoną przez Angelo Badalamentiego oraz Trenta Reznora.
Saksofonista Fred (Bill Pullman w jednej ze swoich najlepszych ról) i jego żona Renée (Patricia Arquette) zaczynają otrzymywać tajemnicze wiadomości i kasety VHS. Jedna z nich okazuje się zawierać nagranie muzyka stojącego nad rozczłonkowanym ciałem partnerki; wkrótce po jej odtworzeniu bohater zostaje aresztowany i skazany na śmierć za morderstwo. Kilka dni później okazuje się jednak, że w celi znajduje się zamiast niego skonsternowany młody mechanik Pete (Balthazar Getty). To dopiero początek dziwnych wydarzeń, zawijających się w filmową wstęgę Möbiusa.
reżyseria: David Lynch
aktorzy: Bill Pullman, Patricia Arquette, Balthazar Getty, Robert Blake
Wypełniona kolorami i pełna napięcia opowieść o pożądaniu.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI „Na Zachodzie bez zmian”, który przenosi widzów w samo serce Watykanu. Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak „AUTOR WIDMO” (zekranizowany przez Romana Polańskiego), „POMPEJE”, „ENIGMA”.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli „HOUSE OF CARDS” w Watykanie. Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
11 nagród na festiwalu w Gdyni, kandydatura do Oscara®, Złota Żaba na festiwalu EnergaCamerimage, dwie Europejskie Nagrody Filmowe – to tylko najważniejsze laury dla najgłośniejszej polskiej koprodukcji tego roku. „Dziewczyna z igłą” Magnusa von Horna to mistrzowsko skonstruowany thriller psychologiczny, który zagląda w najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy. To mroczna baśń dla dorosłych, w której spotykają się uboga dziewczyna, szlachetny potwór bez twarzy, tchórzliwy książę na białym koniu i czarownica, karmiąca dzieci mlekiem i słodyczami. Tyle że ta historia wydarzyła się naprawdę.
Kopenhaga, tuż po I wojnie światowej. Karoline (Victoria Carmen Sonne), młoda pracownica fabryki, zachodzi w ciążę i z dnia na dzień ląduje na bruku. Gdy na swej drodze spotka Dagmar (nagrodzona w Gdyni Trine Dyrholm), charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, która zaoferuje jej schronienie i pracę w charakterze mamki, trafi w sam środek zagadkowych wydarzeń. Czy relacja między kobietami, początkowo oparta na zaufaniu, wytrzyma konfrontację z mrocznymi sekretami? Jak wiele można wybaczyć komuś, kto w najtrudniejszym momencie wyciągnął do ciebie pomocną dłoń? Karoline – a wraz z nią widzowie – zmuszona będzie do znalezienia odpowiedzi na pytanie o granice dobra i zła.
„Dziewczyna z igłą” to, jak pisze Variety, „film hipnotyzujący, brutalnie piękny i boleśnie aktualny”. Zdjęcia Michała Dymka, które zachwyciły jury pod przewodnictwem Cate Blanchett i dały mu zwycięstwo tegorocznego festiwalu EnergaCamerimage, hipnotyzują mrocznym pięknem i wciągają widza w pełną napięcia grę. Montaż Agnieszki Glińskiej oraz nagrodzone w Gdyni scenografia Jagny Dobesz i kostiumy Małgorzaty Fudali tworzą wizualny spektakl o uniwersalnym wymiarze. Jak pisze Cineuropa: „Dziewczyna z igłą” to „film, który przywraca wiarę w siłę kina jako narzędzia opowiadania historii, która nas zmienia”.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego…
Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi.
„Flow” jest opowieścią o międzygatunkowej przyjaźni i solidarności, której każdy kadr składa się na porywającą, wizualną odyseję. To ciepła, poruszająca historia zarówno dla starszej, jak i młodszej widowni.
Film w reżyserii łotewskiego wizjonera animacji Gintsa Zilbalodisa, po światowej premierze na Festiwalu w Cannes (Konkurs „Un Certain Regard”), wrócił aż z czterema laurami z Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, w tym Nagrodą Jury, Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą za Najlepszą muzykę oryginalną.
„Flow” jest określany jako mocny kandydat do oscarowej nominacji w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film animowany w przyszłym roku i jest też oficjalnym kandydatem Łotwy w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Festiwalowa premiera w Polsce odbyła się na Festiwalu Filmowym Młode Horyzonty, gdzie film zdobył aż dwa laury w Konkursie Filmowym Odkryć – Nagrodę Główną oraz Nagrodę Jury Młodych.
najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco
Włochy | 2024 | 107 min.
Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
Anishort: Najlepsze Krótkie Filmy Animowane (MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL KRÓTKICH FILMÓW ANIMOWANYCH) animowane / krótkometrażowe / różne gatunki / 2025 95 min / powyżej 15 lat / polskie napisy / english friendly / bilet 29 zł
Najlepsze krótkie filmy animowane z całego świata. Filmy nagradzane na międzynarodowych festiwalach. Mieszanka różnych technik animacji, gatunków i rozrywki. Łącznie 18 najlepszych animacji z 9 krajów. Anishort świętuje 10-lecie i z tej okazji zaprezentuje specjalną edycję najciekawszych filmów festiwalu. Selekcja składa się głównie z najwyżej ocenionych przez publiczność filmów, ale także z najlepszych filmów nagrodzonych przez jury. Filmy, o średniej długości pięciu minut, są tematycznie i gatunkowo zróżnicowane, przedstawiając widzom różne techniki animacji. Każdy, kto weźmie udział w pokazie będzie miał okazję do zagłosowania na film, który najbardziej przypadł mu do gustu. Każdy głos ma znaczenie, ponieważ wybrany film otrzyma trofeum festiwalu w kategorii “Nagroda widzów za najlepszy film”.
HISTORIA ZAINSPIROWANA AUTENTYCZNYMI WYDARZENIAMI.
Igor (Kacper Anuszewski) to Warszawski taksówkarz, który dorabia przewożąc dostawy narkotyków dla Rzeźnika- lokalnego gangstera (Andrzej Grabowski). Oprócz kolegi Darka (Łukasz Dedyński) Igor nie ma znajomych. Jest samotny, małomówny i skryty. Zaprzyjaźnia się z 10-letnią Julią (Zuzanna Wieleba) córką Ewy- znajomej dilerki (Katarzyna Baran), którą czasami odwozi do szkoły. W okolicy dochodzi do zaginięcia dzieci, a Igora zaczyna obserwować komisarz śledczy Zadra (Michał Milowicz). Wszystko dodatkowo zaczyna się komplikować kiedy Igor dostaje zadanie przewiezienia dwóch tajemniczych walizek, a Ewa zostaje odnaleziona martwa.
Wypełniona kolorami i pełna napięcia opowieść o pożądaniu.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
Legendarny debiut Davida Lyncha w odnowionej kopii 4K: lęk i obrzydzenie jeszcze nigdy nie były tak prawdziwe!
Przepełniony surrealistyczną symboliką i godnymi Davida Cronenberga mutacjami ciała, tworzonymi za pomocą praktycznych efektów specjalnych, film przedstawia przerażający portret lęku przed dorosłością i ojcostwem. Oto dzieło, które zainspirowało „Lśnienie”, „Pi” i twórczość legendarnego H.R. Gigera!
Harry Spencer (magnetyczny Jack Nance) to drukarz na urlopie, zamieszkujący przerażające i zniszczone, surrealistyczne amerykańskie miasto. Podczas niepokojącej kolacji zapoznawczej z rodzicami swojej ukochanej, Mary X (Charlotte Stewart), dowiaduje się, że wybranka urodziła jego zdeformowane dziecko. Po długim czasie związku na odległość muszą się natychmiast pobrać i stworzyć rodzinę. Szybko okazuje się jednak, że macierzyństwo przerasta Mary, która opuszcza Harry’ego. Pozostawiony samotnie w nowej roli, Harry osuwa się w coraz bardziej surrealistyczne wizje z elementami musicalowymi.
Oniryczny język narracji, mnogość niewytłumaczonych znaków i wymykający się poznaniu mroczny spirytualizm sprawiają, że „Głowa do wycierania” jest najbardziej tajemniczym i otwartym na interpretacje obrazem Lyncha. Sam reżyser nazwał go „snem o mroku i niepokoju”. Choć początkowo krytycy i publiczność odrzucili film, nazywając go wręcz „powodującym wymioty bezguściem”, z czasem dzieło zyskało status kultowy. Obecnie „Głowa do wycierania” regularnie pojawia się na listach najlepszych filmów lat siedemdziesiątych i uchodzi za jedno z najważniejszych osiągnięć filmowego surrealizmu.
W 2004 roku film trafił do zbiorów słynnej amerykańskiej Biblioteki Kongresu* („The Library of Congress”) jako jedno z dzieł „kulturowo, historycznie lub artystycznie istotnych”, zaś w plebiscycie prestiżowego Online Film Critics Society z 2010 roku został uznany za drugi najlepszy debiut w historii kina — tuż za „Obywatelem Kane’em” Orsona Wellesa.
reżyseria: David Lynch
aktorzy: Jack Nance, Charlotte Stewart, Allen Joseph, Jeanne Bates
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI „Na Zachodzie bez zmian”, który przenosi widzów w samo serce Watykanu. Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak „AUTOR WIDMO” (zekranizowany przez Romana Polańskiego), „POMPEJE”, „ENIGMA”.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli „HOUSE OF CARDS” w Watykanie. Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
11 nagród na festiwalu w Gdyni, kandydatura do Oscara®, Złota Żaba na festiwalu EnergaCamerimage, dwie Europejskie Nagrody Filmowe – to tylko najważniejsze laury dla najgłośniejszej polskiej koprodukcji tego roku. „Dziewczyna z igłą” Magnusa von Horna to mistrzowsko skonstruowany thriller psychologiczny, który zagląda w najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy. To mroczna baśń dla dorosłych, w której spotykają się uboga dziewczyna, szlachetny potwór bez twarzy, tchórzliwy książę na białym koniu i czarownica, karmiąca dzieci mlekiem i słodyczami. Tyle że ta historia wydarzyła się naprawdę.
Kopenhaga, tuż po I wojnie światowej. Karoline (Victoria Carmen Sonne), młoda pracownica fabryki, zachodzi w ciążę i z dnia na dzień ląduje na bruku. Gdy na swej drodze spotka Dagmar (nagrodzona w Gdyni Trine Dyrholm), charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, która zaoferuje jej schronienie i pracę w charakterze mamki, trafi w sam środek zagadkowych wydarzeń. Czy relacja między kobietami, początkowo oparta na zaufaniu, wytrzyma konfrontację z mrocznymi sekretami? Jak wiele można wybaczyć komuś, kto w najtrudniejszym momencie wyciągnął do ciebie pomocną dłoń? Karoline – a wraz z nią widzowie – zmuszona będzie do znalezienia odpowiedzi na pytanie o granice dobra i zła.
„Dziewczyna z igłą” to, jak pisze Variety, „film hipnotyzujący, brutalnie piękny i boleśnie aktualny”. Zdjęcia Michała Dymka, które zachwyciły jury pod przewodnictwem Cate Blanchett i dały mu zwycięstwo tegorocznego festiwalu EnergaCamerimage, hipnotyzują mrocznym pięknem i wciągają widza w pełną napięcia grę. Montaż Agnieszki Glińskiej oraz nagrodzone w Gdyni scenografia Jagny Dobesz i kostiumy Małgorzaty Fudali tworzą wizualny spektakl o uniwersalnym wymiarze. Jak pisze Cineuropa: „Dziewczyna z igłą” to „film, który przywraca wiarę w siłę kina jako narzędzia opowiadania historii, która nas zmienia”.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego…
Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi.
„Flow” jest opowieścią o międzygatunkowej przyjaźni i solidarności, której każdy kadr składa się na porywającą, wizualną odyseję. To ciepła, poruszająca historia zarówno dla starszej, jak i młodszej widowni.
Film w reżyserii łotewskiego wizjonera animacji Gintsa Zilbalodisa, po światowej premierze na Festiwalu w Cannes (Konkurs „Un Certain Regard”), wrócił aż z czterema laurami z Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, w tym Nagrodą Jury, Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą za Najlepszą muzykę oryginalną.
„Flow” jest określany jako mocny kandydat do oscarowej nominacji w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film animowany w przyszłym roku i jest też oficjalnym kandydatem Łotwy w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Festiwalowa premiera w Polsce odbyła się na Festiwalu Filmowym Młode Horyzonty, gdzie film zdobył aż dwa laury w Konkursie Filmowym Odkryć – Nagrodę Główną oraz Nagrodę Jury Młodych.
najnowsza produkcja współtwórców takich hitów, jak m. in.: „Minionki”, „Kung Fu Panda”, czy „Sekretne życie zwierzaków domowych”. Jej największym atutem, oprócz arcyśmiesznej i pouczającej historii, jest gwiazdorska obsada w polskiej wersji językowej. Główni bohaterowie mówią bowiem głosami Piotra Adamczyka, Małgorzaty Sochy i Piotra Gąsowskiego!
Hitpig jest świnią. To nie ocena, tylko stwierdzenie faktu. Hitpig ma różowy ryj, zakręcony ogonek i pociąg do koryta. Od prosiaka zajmuje się odszukiwaniem zaginionych zwierząt i jest mistrzem w swoim fachu. Gdy pewnego dnia otrzymuje niezwykle intratne zlecenie odnalezienia zbiegłej słonicy Moni, nie wie jeszcze, że wywróci ono jego życie do góry racicami. Monia uciekła z tanecznej rewii, gdzie wredny Skoczny Pan trzymał ją w klatce i zmuszał do pląsów przed publicznością. Za nic w świecie nie chce tam wrócić. W Hitpigu widzi zaś bratnią duszę i przyjaciela. Nie podejrzewa, że przyjął on od Skocznego grubą forsę za to, że odbierze jej wolność i zniszczy marzenia. Na szczęście jej słoniowy urok osobisty, dobre serce i poczucie humoru, sprawią, że Hitpig zapragnie przejść na dobrą stronę mocy. Z pomocą wyrywnego Koali, dowcipnego Tchórza i Koguta celebryty, Hitpig i Monia będą musieli stawić czoła Skocznemu i jego krokodylowi Pikusiowi.
familijny , dla dzieci , akcja, przygoda , komedia , animacja - 86 min - 6 lat
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco
Włochy | 2024 | 107 min.
Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
Wyjątkowy, intymny portret jednego z najbardziej przełomowych reżyserów naszych czasów.
Twórcy filmu na przestrzeni czterech lat nagrali ponad dwadzieścia rozmów z Davidem Lynchem, które następnie przekształciły się w niespełna półtoragodzinną, osobistą opowieść artysty o jego życiu, młodości, podejściu do sztuki i wizji kina.
Filmowiec wspomina swoje dzieciństwo w górzystej Montanie, wchodzenie w dorosłość w Filadelfii, próby rozpoczęcia kariery malarskiej, a w końcu – przygotowania do produkcji „Głowy do wycierania”.
„Żyć sztuką” to nie laurka wypełniona pochwałami na temat mistrza, lecz odważne otwarcie się na świat: opowieść o wewnętrznym mroku, tragediach i paraliżującym lęku, które Lynch przekuł w jedyną w swoim rodzaju artystyczną ekspresję.
Ufundowana oddolnie dzięki kampanii crowdfundingowej w serwisie Kickstarter, produkcja miała swoją światową premierę w oficjalnej selekcji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji, a następnie rozkochała w sobie krytyków i kinomanów na całym świecie.
HISTORIA ZAINSPIROWANA AUTENTYCZNYMI WYDARZENIAMI.
Igor (Kacper Anuszewski) to Warszawski taksówkarz, który dorabia przewożąc dostawy narkotyków dla Rzeźnika- lokalnego gangstera (Andrzej Grabowski). Oprócz kolegi Darka (Łukasz Dedyński) Igor nie ma znajomych. Jest samotny, małomówny i skryty. Zaprzyjaźnia się z 10-letnią Julią (Zuzanna Wieleba) córką Ewy- znajomej dilerki (Katarzyna Baran), którą czasami odwozi do szkoły. W okolicy dochodzi do zaginięcia dzieci, a Igora zaczyna obserwować komisarz śledczy Zadra (Michał Milowicz). Wszystko dodatkowo zaczyna się komplikować kiedy Igor dostaje zadanie przewiezienia dwóch tajemniczych walizek, a Ewa zostaje odnaleziona martwa.
Wypełniona kolorami i pełna napięcia opowieść o pożądaniu.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
Najlepsze z Najgorszych zapraszają na film króla arthousowego kina klasy B
FATEFUL FINDINGS
"Fateful Findings" to dzieło, które nie przejmuje się żadnymi regułami kina. Opowiada historię Dylana, geniusza komputerowego, który po poważnym wypadku samochodowym odkrywa, że jego życie jest jednym wielkim kłamstwem. Zdradzony przez rząd, zrozpaczony, a zarazem przepełniony nadnaturalnym talentem do hakowania absolutnie wszystkiego i to bez włączania komputera, Dylan wpada w paranoję, prowadząc nas przez serię wciągających, ale zupełnie nielogicznych wydarzeń. Bohater próbuje wyjść z opresji, zdobyć miłość swojego życia, a przy tym walczyć z wieloma, zupełnie niepowiązanymi wątkami. To film pełen dziwnych zwrotów akcji, niskobudżetowych efektów specjalnych i scen, które nie pozwalają oderwać wzroku od ekranu ani na sekundę. To nie kino, to doświadczenie – dziwne, niezręczne i absolutnie hipnotyzujące. Wszystko w tym filmie jest tak nieudolne, że staje się wciągające w sposób, który tylko Neil Breen potrafi osiągnąć.
Neil Breen, reżyser, scenarzysta i aktor w jednym, to prawdziwy geniusz niezależnego kina klasy B, który tworzy filmy tak osobliwe, że granica między wizjonerstwem a przypadkiem przestaje istnieć. "Fateful Findings" to przykład jego wyjątkowego talentu do przełamywania granic złego kina i jednocześnie ich celebracji. Styl Breena przypomina eksperyment, w którym żadne konwencje filmowe nie obowiązują, emocje bohaterów są losowe a dialogi brzmią jak wymyślone przez kogoś, kto nigdy nie słyszał ludzkiej rozmowy. Gra aktorska, choć pełna entuzjazmu, jest absolutnie niezręczna, a montaż przypomina bardziej przypadkowe wybory niż zaplanowaną wizję artystyczną. Breen – z niezachwianą wiarą w swój geniusz – tworzy filmy, które nie tyle aspirują do bycia kinem, co stają się czymś bardziej dziwacznym i niewytłumaczalnym.
"Fateful Findings" to film, który sprawia, że redefiniujesz swoje pojęcie kina. Każda scena jest arcydziełem i staje się zaskakująco wciągającą podróżą w świat absurdalnego kina, gdzie jedyną granicą jest wyobraźnia Breena i jego przekonanie, że wszystko jest możliwe. A przynajmniej w jego głowie.
reż. Neil Breen dramat, mystery | USA | 2012 1 h 40 min język: angielski napisy: polskie
CZYM SĄ NAJLEPSZE Z NAJGORSZYCH? To pokazy różnorodnego kina klasy B – od starych, amerykańskich filmów sci-fi z kosmitami i latającymi spodkami wiszącymi na sznurkach, przez przebojowe kino akcji lat 80. z nieskazitelnymi bohaterami w ortalionowych dresach, po horrory z gumowymi potworami. Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, nielogiczna fabuła, a także zaangażowanie i pasja autorów to tylko niektóre cechy wspólne najgorszych produkcji w historii kinematografii światowej, które prezentowane są na przeglądzie. Filmy Najlepsze z Najgorszych rozbudzają wśród widzą miłość do kina klasy B od 2015 roku. Dotychczas odbyło się kilkaset seansów i wydarzeń w ramach przeglądu. Pomysłodawczynią i programerką cyklu jest Monika Stolat, a organizatorem Nowa Aleksandria. Więcej: www.najlepszeznajgorszych.pl
„Legenda Ochi” to wyjątkowa baśniowa przygoda z fantastyczną obsadą prosto od studia A24 specjalizującego się w niezwykłych i przewrotnych produkcjach, takich jak: „Dream scenario” z Nicolasem Cage’em, uhonorowany dwoma Oscarami „Wieloryb” i obsypane nagrodami „Wszystko wszędzie naraz”.
W odległej wiosce na wyspie Karpatia mieszka młoda, skryta dziewczyna o imieniu Yuri. W jej okolicy panuje przekonanie, że w leżących nieopodal lasach kryją się niebezpieczne mityczne stworzenia znane jako Ochi. W obawie przed nimi, mieszkańców przestrzega się przed wychodzeniem z domu po zmroku. Kiedy jednak pewnego dnia dziewczyna znajduje oderwane od swojej rodziny i zagubione małe Ochi, bez zastanowienia postanawia mu pomóc. Między tą dwójką nawiązuje się nieprawdopodobna więź i wspólnie wyruszają w pełną przygód i niebezpieczeństw podróż do serca lasu, aby sprowadzić małą istotę do jej prawdziwego domu.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
Nie każda zgubiona skarpetka wpada pod łóżko lub kanapę. Niektóre prowadzą zaskakujące życie – podróżują w czasie, trafiają na biegun północny albo nawet do Hollywood. Ich niesamowite przygody są pełne wrażeń i dobrego humoru!
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, co się dzieje z tymi wszystkimi zaginionymi skarpetkami? Każdy z nas miał to doświadczenie – wrzucamy parę skarpetek do szuflady, szafy czy też do kosza na pranie i później wyjmujemy… tylko jedną skarpetkę! Gdzie one znikają? Może skrycie marzą o bardziej fascynującym życiu niż służenie naszym stopom? Być może chciałyby zostać gwiazdami filmowymi lub politykami? A może, wpadając w kąt naszego pokoju, przenoszą się w czasie do prehistorii? Gdziekolwiek trafiają, ich przygody na pewno są przepełnione dobrą zabawą!
Niesamowite przygody skarpetek to animowany serial dla dzieci na podstawie bestsellerowych książek Justyny Bednarek i Daniela de Latour. Każdy odcinek przedstawia perypetie różnych skarpetek w historiach pełnych abstrakcyjnego humoru i nietypowych przygód.
Fascynujący thriller Edwarda Bergera, twórcy nagrodzonego 4 OSCARAMI „Na Zachodzie bez zmian”, który przenosi widzów w samo serce Watykanu. Ekranizacja powieści Roberta Harrisa, autora takich bestsellerów jak „AUTOR WIDMO” (zekranizowany przez Romana Polańskiego), „POMPEJE”, „ENIGMA”.
Wciągająca opowieść o władzy, wierze i tajemnicach ukrytych za murami Stolicy Apostolskiej, czyli „HOUSE OF CARDS” w Watykanie. Co jest najwyższą wartością? Wiara? Nadzieja? Miłość? A może interes potężnej instytucji?
Po śmierci znienawidzonego w Watykanie papieża, kardynałowie z całego świata zjeżdżają się na konklawe, by wybrać nowego przywódcę Kościoła. Obradom przewodzi kardynał Lawrence, który ma za zadanie jedynie czuwać nad ich sprawnym przebiegiem. Jednak, gdy zaostrza się walka dwóch wrogich frakcji, a na jaw zaczynają wychodzić kompromitujące tajemnice ich kandydatów, Lawrence staje przed dylematem. Zachować bezstronność i pozwolić wybrać osobę niegodną? Czy wbrew zasadom zaangażować się po jednej ze stron? A może poszukać trzeciego rozwiązania? Okazja nadarza się, gdy tuż przed rozpoczęciem głosowania wśród obradujących pojawia się nikomu nieznany kardynał Benitez, tajemniczy współpracownik nieżyjącego papieża. Kim jest? Kto za nim stoi? Jaki ma cel? Czy instytucję Kościoła czeka wstrząs, jakiego nie było w historii?
Kot przyzwyczajony jest do spędzania dni we własnym towarzystwie. Wydreptuje swoje kocie ścieżki i śpi w ulubionych miejscach w domu, który, choć pełny śladów ludzkiej obecności, zdaje się należeć już tylko do niego…
Jednak do czasu. Gdy tajemnicza powódź pochłania znany kotu świat, jedynym schronieniem przed wielką falą staje się stara, drewniana łódź. Szansę na przetrwanie znajdują w niej również inni – kapibara, ptak, lemur i pies – wśród których kocia natura i niezależność są wystawiane na próbę. Dryfując przez mistyczne, zalane wodą krajobrazy, zwierzęta wspólnie mierzą się z grozą żywiołu i coraz to większymi wyzwaniami. Niebezpieczna żegluga powoli zamienia się w symboliczną podróż, w której każdy przechodzi przemianę charakteru i odkrywa w sobie nowe rodzaje wrażliwości. Kibicując tej nietuzinkowej grupie towarzyszy w ich przygodzie, sami stajemy się częścią załogi.
„Flow” jest opowieścią o międzygatunkowej przyjaźni i solidarności, której każdy kadr składa się na porywającą, wizualną odyseję. To ciepła, poruszająca historia zarówno dla starszej, jak i młodszej widowni.
Film w reżyserii łotewskiego wizjonera animacji Gintsa Zilbalodisa, po światowej premierze na Festiwalu w Cannes (Konkurs „Un Certain Regard”), wrócił aż z czterema laurami z Międzynarodowego Festiwalu Filmów Animowanych w Annecy, w tym Nagrodą Jury, Nagrodą Publiczności oraz Nagrodą za Najlepszą muzykę oryginalną.
„Flow” jest określany jako mocny kandydat do oscarowej nominacji w kategorii Najlepszy pełnometrażowy film animowany w przyszłym roku i jest też oficjalnym kandydatem Łotwy w kategorii Najlepszy Film Nieanglojęzyczny.
Festiwalowa premiera w Polsce odbyła się na Festiwalu Filmowym Młode Horyzonty, gdzie film zdobył aż dwa laury w Konkursie Filmowym Odkryć – Nagrodę Główną oraz Nagrodę Jury Młodych.
Wzruszająca opowieść o miłości syna do ojca, to opowieść o akceptacji tego, co nieuniknione.
Ostatnia podróż jest czułym portretem miłości, jaką filmowiec Filip Hammar darzy swojego schorowanego 80-letniego ojca Larsa. Ten afirmujący życie dokument, obejrzało w Szwecji ponad 400 000 widzów, film jest szwedzkim kandydatem do Oscara.
Filip razem z przyjacielem i współreżyserem filmu Fredrikiem chcą ponownie rozpalić ogień życia w ukochanym ojcu. Realizują pomysł i zabierają go nadmorskiego miasteczka we Francji, w którym spędzali przez lata wakacje. Lars przez lata pracował w liceum jako nauczyciel francuskiego. W 2008 r. przeszedł na emeryturę. Od pewnego czasu coraz gorzej się czuł, prawie nie ruszał się ze swojego ulubionego fotela. Tiina, matka Filipa uważa, iż stracił swoją iskrę życia.
Filip chwyta się złudnego przekonania, że może w jakiś sposób przywrócić Larsowi dawne zdrowie i stan umysłu, jeśli sprowadzi go z powrotem do ukochanej Francji. Pakuje ojca do Renault 4, niegdyś ich rodzinnego samochodu i z Wikingssonem, który staje się głosem rozsądku, na tylnym siedzeniu, wyruszają do Beaulieu-sur-Mer.
Podróż nie przebiega zgodnie z oczekiwaniami, a Renault, którego maksymalna prędkość wynosi 64 km/h jest najczęściej wyprzedzanym samochodem na trasie. Jednym z uroczych momentów filmu jest fakt, że Filip pamięta o wiele więcej z rodzinnych wakacyjnych niż Lars. Nawet jeśli Lars już nigdy nie będzie energicznym ojcem, jakiego idealizuje Filip, to wciąż postrzegamy go jako mądrego człowieka z ogromnym poczuciem humoru, zakochanego we Francji.
Film jest pełen wzruszających momentów. Ostatnia podróż jest też hołdem dla nauczycieli i potwierdzenie tego, jak inspirujący i niezapomniani mogą być w naszym życiu.
W filmie usłyszymy muzykę autorstwa Christiana Olssona oraz piosenki autorstwa ulubieńców Larsa, Jacquesa Brela i Georgesa Brassensa.
„Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” to odważna adaptacja prozy Brunona Schulza autorstwa legendarnych twórców animacji. Wielbicielem ich talentu jest m.in. Christopher Nolan, który poświęcił im jedyny stworzony przez siebie dokument.
Premiera „Sanatorium Pod Klepsydrą według Braci Quay” odbyła się na festiwalu w Wenecji w prestiżowym konkursie Giornate degli Autori, gdzie animacja otrzymała wyróżnienie Musa Cinema & Arts Award. Film otwierał też London Film Festival i znalazł się w czołówce najbardziej docenionych dzieł 2024 International Cinephile Society, zrzeszającego krytyków filmowych z pięciu kontynentów. Niezależna produkcja była tworzona przez dwie dekady w autorskim, niepodrabialnym stylu Braci Quay („Instytut Benjamenta”, „Stroiciel trzęsień ziemi”). Pomysł hołdu dla twórczości Schulza narodził się jeszcze w latach 80. XX wieku, gdy ich krótkometrażowa „Ulica Krokodyli” – jedna z najbardziej nagrodzonych animacji w historii kina – była pierwszą od czasów wersji Wojciecha Jerzego Hasa adaptacją tej wyjątkowej literatury.
Józef odwiedza swego ojca w tajemniczym sanatorium u podnóża Karpat. Wprawdzie ojciec nie żyje, ale w uzdrowisku cofnięto zegary. Doktor Gotard wyjaśnia, że to szczególna opieka nad zmarłymi, by nie zorientowali się, że są martwi. Tam ich życie jeszcze się nie skończyło, czas nie przeminął. Oglądamy zatrzymane wspomnienia w magicznym urządzeniu, pudełku optycznym, które dzięki alchemii, raz do roku, pozwala zobaczyć przez siedem soczewek mistyczne wizje zapisane w siatkówce oka. Wprawione w ruch odsłaniają ukrytą stronę rzeczywistości. Dzięki maszynie Józef spotyka ojca w wielu wcieleniach na różnych etapach życia. Stopniowo godzi się ze stratą i zostaje sam w tajemniczym pociągu, wracając do krainy życia.
Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami, a jej polską producentką jest Izabela Kiszka-Hoflik. W filmie wystąpili Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak oraz Tadeusz Janiszewski, słynny aktor Teatru Ósmego Dnia. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
Pierwszy taki film w historii kina – najpiękniejsza historia miłosna świata w kostiumach Dolce & Gabbana i operowym entourage’u. Magnetyzujące doświadczenie dla miłośników muzyki i filmu. Prawdziwa uczta dla zmysłów. Uwspółcześniona wersja mitu greckiego o miłości Orfeusza i Eurydyki opowiedziana tak, aby widzowie mogli usłyszeć słynne arie operowe m. in. Vivaldiego, Pucciniego, Verdiego. Całość skąpana w surrealistycznej, niesamowitej scenografii jak z obrazów Salvadora Dali. Aktorzy Pedro Almodovara i Vincent Cassel w roli Charona. Kostiumy do filmu zaprojektował jego współproducent: luksusowy dom mody Dolce & Gabbana. „Opera!” to widowisko jakiego jeszcze nie było, którego nie można przegapić, to wrażenia, które w pełni wybrzmią tylko w kinie.
Reżyseria: Davide Livermore, Paolo Gep Cucco
Włochy | 2024 | 107 min.
Występują: Mariam Battistelli, Valentino Buzza, Vincent Cassel, Fanny Ardant, Rossy de Palma
Fascynujący prequel kultowego „Miasteczka Twin Peaks”, w którym nie znajdziecie prostych odpowiedzi – jedynie kolejne tajemnice, symbole i zagadki.
W rzece Wind River zostaje znalezione ciało nieletniej pracownicy seksualnej, Teresy Banks. Agenci FBI Chester Desmond (Chris Isaak) i Sam Stanley (Kiefer Sutherland) rozpoczynają śledztwo wśród obojętnych i średnio pomocnych mieszkańców miasteczka Deer Meadow. Wkrótce potem jeden z nich znika bez śladu. W drugiej części filmu śledzimy ostatnie siedem dni z życia Laury Palmer (Sheryl Lee), coraz bardziej osaczanej i doprowadzanej do szaleństwa przez tajemniczego Boba. Dziewczyna powoli dochodzi do przerażającego przekonania, że za potworem może kryć się jej ojciec.
W odróżnieniu od pełnego humoru, grającego z konwencjami kryminału i telenoweli „Miasteczka Twin Peaks”, „Ogniu krocz ze mną” jest niezwykle mroczne i poważne – co początkowo odrzuciło wielu krytyków i fanów serialu. Z czasem jednak maestria i wyobraźnia Davida Lyncha zdobyły uznanie, szczególnie za sprawą sukcesu stworzonego po latach trzeciego sezonu, który rozbudził miłość nowej fali widzów.
Walczące o Złotą Palmę „Ogniu krocz ze mną” to pozycja obowiązkowa – jeden z najbardziej fascynujących filmów lat 90., który warto oglądać wielokrotnie, by odkryć wszystkie jego sekrety.
reżyseria: David Lynch
aktorzy: Sheryl Lee, Moira Kelly, David Bowie, Harry Dean Stanton, Ray Wise, Kyle MacLachlan
Wypełniona kolorami i pełna napięcia opowieść o pożądaniu.
Utrzymany w neonowych barwach motel Destino to miejsce, gdzie ujście znajdują pierwotne ludzkie instynkty i króluje pożądanie. Położony na północnym wybrzeżu Brazylii przydrożny hotel na godziny staje się, choć na chwilę, schronieniem dla par, które nie mają innej sposobności do tego, by okazywać sobie fizyczną bliskość.
Ten wyróżniający się z otoczenia przybytek rozkoszy prowadzony jest przez porywczego Eliasa oraz jego młodszą żonę Dayanę. Rutyna dnia codziennego zakłócona zostaje za sprawą niespodziewanego przybycia 21-letniego Heraldo. Młody mężczyzna desperacko szuka schronienia po nieudanym napadzie, przez co poszukuje go zarówno gang, który zawiódł, jak i policja. Dynamika relacji w motelu zmienia się z chwilą, gdy Dayana coraz bardziej zafascynowana jest nowym przybyszem.
Film cenionego brazylijskiego reżysera Karima Aïnouza łączy w sobie elementy thrillera erotycznego z poetyką kina noir. Wyrazista kolorystyka koresponduje z coraz bardziej duszną ekranową atmosferą w tej wciągającej opowieści o pragnieniach, wyzwoleniu i lojalności.
"Shambhala” to pierwszy nepalski film, który dostał się do konkursu głównego festiwalu Berlinale. Film przyjmuje medytacyjną, miejscami oniryczną formę, na którą składają się monumentalne widoki surowej przyrody i powolny tryb życia tamtejszej społeczności. Obserwujemy tradycje i zwyczaje lokalnej kultury, w której naturalizm spotyka się elementami nowoczesności. Nasycone mistycyzmem i przesiąknięte buddyjską filozofią kino drogi z motywem walki o honor. Historia Pemy ukazuje determinację do podążania własną ścieżką i refleksję nad tożsamością oraz rolą kobiet w tradycyjnej społeczności.
“Shambhala” to pełne subtelności doświadczenie wykraczające poza szablonowe schematy narracyjne.
Pema mieszka w wiosce położonej wysoko w Himalajach. Kiedy znika Tashi, jeden z jej trzech mężów, a mieszkańcy zaczynają plotkować o jej ciąży, dziewczyna postanawia go odnaleźć. Rusza w długą drogę, wiodącą poprzez ośnieżone górskie krajobrazy, aby stanąć w obronie swojego dobrego imienia i dowiedzieć się czegoś więcej o samej sobie.
Reżyseria: Min Bahadur Bham
Kraj produkcji: Nepal/Francja/Norwegia/Hong-Kong/Turcja/Tajwan/USA/Katar
Co kryje się w naszych myślach? Kto tak naprawdę mieszka w naszej głowie? Osoba szalona, racjonalna, impulsywna, rozważna? A może w naszym umyśle panuje niezły tłok? O międzyludzkich relacjach oraz o tym, co w nas siedzi, w swoim nowym filmie opowiada twórca wielkiego hitu „Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie” Paolo Genovese.
Bohaterami filmu są Piero i Lara. Ich pierwsza ranka wywołuje u obojga zrozumiały stres. Oboje chcieliby pokazać się z jak najlepszej strony i uniknąć wpadek, o które w zdenerwowaniu nie trudno, ale też i poznać myśli i wyczuć pragnienia drugiej osoby.
Genovese, zaglądając głęboko w myśli swoich bohaterów, ukazuje ich lęki, niepewności i potrzeby. Odkrywa tajemnicze mechanizmy, które odpowiadają za nasze działania. Różne osobowości mają swój głos i swoje racje. Dyskutują, kłócą się, wzruszają, a każda z nich chce, aby to właśnie jej decyzja była ostateczna. A co w sytuacji, gdy żadna z nich nie ma racji?
Film Paola Genovese, zrealizowany jest według jego pomysłu i scenariusza. W rolach głównych zagrały gwiazdy włoskiego kina: Pilar Fogliati, Edoardo Leo, Emanuela Fanelli, Maria Chiara Giannetta, Claudia Pandolfi, Vittoria Puccini, Marco Giallini, Maurizio Lastrico, Rocco Papaleo
Najnowszy film Michaela Dwecka i Gregory'ego Kershawa, twórców uwielbianych i nagradzanych na całym świecie Truflarzy.
Tym razem reżyserzy przenoszą nas do dzikich krajobrazów północno-zachodniej Argentyny, gdzie zagłębiamy się w życie gauchos — ludzi, którzy żyją według własnych zasad, z dala od współczesnego świata, czerpiąc radość z prostego życia. Podnosząca na duchu opowieść o wolności, pasji i niezwykłej więzi między człowiekiem a naturą. Piękny, szczery, autentyczny film, który pozwala się na chwilę zatrzymać i docenić życie.
Perfekcyjnie skomponowane czarno-białe zdjęcia, przywodzą na myśl „Romę” Alfonso Cuaróna. Hipnotyzują, zachwycają i zapierają dech w piersiach. „Każdy kadr to małe dzieło sztuki. Niezwykłe wizualne piękno!” – pisał po premierze na festiwalu w Sundance recenzent The Hollywood Reporter.
Całość dopełnia urzekająca ścieżka dźwiękowa, przywołująca melodie niczym ze starej, zakurzonej szafy grającej w latynoamerykańskiej knajpie. Tradycyjna muzyka argentyńska, kubańska i wenezuelska przeplata się tu z kultowymi utworami, takimi jak legendarny przebój Los Gatos „La Balsa” z 1967 roku, oraz twórczością współczesnych artystów, w tym uwielbianego w Polsce Devendry Banharta.
“Mulholland Drive” wraca do kin w odrestaurowanej wersji 4K! Zanurz się w hipnotycznym śnie Davida Lyncha na nowo!
W zrealizowanej w 2016 roku ankiecie BBC Culture przeprowadzonej wśród 177 krytyków filmowych z całego świata, “Mulholland Drive” zostało uznane za najlepszy film XXI wieku.
Uwodzicielska i przerażająca wizja fabryki snów w Los Angeles Davida Lyncha to jedno z prawdziwych arcydzieł nowego tysiąclecia; opowieść o miłości, zazdrości i zemście jak żadna inna.
"Mulholland Drive" łączy w sobie elementy thrillera, noir i surrealistycznego kina. Fabuła skupia się na historii młodej kobiety, która traci pamięć po wypadku samochodowym na Mulholland Drive w Los Angeles. Z pomocą nowo poznanej przyjaciółki, próbuje odkryć swoją tożsamość, co prowadzi do serii zagadek, tajemniczych postaci i nieoczekiwanych zwrotów akcji.
reżyseria: David Lynch
aktorzy: Naomi Watts, Laura Elena Harring, Justin Theroux
Najlepszy brytyjski film XXI wieku, który wprawił w zachwyt i konsternację widzów na całym świecie po raz pierwszy trafia do polskich kin!
“Pod skórą” zostało zrealizowane przez Jonathana Glazera (twórcę m.in. Oscarowej “Strefy interesów”), który w pierwszoplanowej roli obsadził jedną z największych hollywoodzkich gwiazd - Scarlett Johansson. W filmie brytyjskiego twórcy popularna aktorka wciela się w rolę zmysłowej postaci, która zwabia do siebie przypadkowo poznanych mężczyzn. Krążąc białą furgonetką po ulicach Glasgow zaczyna coraz bardziej interesować się swoimi potencjalnymi ofiarami… Prezentowany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji obraz Glazera zyskał uznanie ze względu na magnetyzującą kreację Johansson, oryginalną oprawę wizualną i wielokrotnie nagradzaną muzykę Mica Levi (wyróżnioną m.in. Europejską Nagrodą Filmową, czy Stowarzyszenia Krytyków Filmowych z Los Angeles).
W przeprowadzonej w 2023 roku ankiecie magazynu "MASSIVE Cinema" sześćdziesięciu recenzentów i krytyków uznało "Pod skórą" za najlepszy brytyjski film XXI wieku.
„Prosta historia” to oparta na autentyczny wydarzeniach historia Alvina Straighta, który postanawia rozliczyć się i pogodzić z przeszłością. By spotkać się ze swoim schorowanym bratem wyrusza małym ciągnikiem do kosiarki w kilkusetmilową podróż przez całą Amerykę. Ten najmniej „lynchowski” z filmów Davida Lyncha, ale wciąż dowód jego wszechstronności i maestrii, to liryczna podróż w głąb ludzkiej duszy, przypowieść o istnieniu i przemijaniu, a także wzruszający portret człowieka u schyłku życia.
O swoim nietypowym filmie Lynch mówił następująco: Wiem, że ten film w niczym nie przypomina moich poprzednich. Ale ludzie w swoich wyborach często kierują się emocjami. Tak właśnie było ze mną. Scenariusz „Prostej historii” poruszył mnie do głębi. Zafrapował mnie zwłaszcza motyw przebaczenia.
Za rolę Alvina Straighta odtwarzający go 78-letni Richard Farnsworth zdobył nominacje do Oscara i Złotego Globu, a sam film został wyróżniony Europejską Nagrodą Filmową dla najlepszego filmu spoza Europy.
Film jest dostępny w odrestaurowanej wersji 4K.
Reżyseria: David Lynch
Występują: Richard Farnsworth, Sissy Spacek, Jane Galloway, Joseph A. Carpenter, Donald Wiegert
Najbardziej toksyczna przygoda wszech czasów, w której absurd osiąga nowe szczyty, a granice dobrego smaku zostają brutalnie zmiażdżone!
OBYWATEL TOXIE: TOKSYCZNY MŚCICIEL 4
Przygotujcie się na wybuchową dawkę chaosu, groteski i niewyobrażalnego absurdu w czystym stylu Tromaville! Lloyd Kaufman, założyciel kultowej wytwórni Troma, mistrz kina niezależnego i król kiczowatego szaleństwa, równo 25 lat temu zaserwował światu to co potrafi najlepiej: bezkompromisowy miks groteski, kiczu i ekstremalnej przemocy czyli "Obywatela Toxie", czwartą odsłonę przygód najbardziej radioaktywnego superbohatera świata – Toksycznego Mściciela!
W Tromaville – miasteczku, które jest kwintesencją wszystkiego, co dziwaczne, niepoprawne i toksyczne – pojawia się nowy wróg: Mafia Pampersów, uzbrojona banda przestępców w pieluchach. Ich atak na szkołę dla dzieci ze specjalnymi potrzebami kończy się wybuchem, który otwiera portal do alternatywnego wymiaru – Amortville, gdzie rządzi zło, a moralność to pojęcie obce. W tej groteskowej rzeczywistości Toksyczny Mściciel trafia na swoje złowrogie odbicie: Noxious Avengera, sadystycznego sobowtóra, który w Tromaville przejmuje władzę, siejąc przemoc i chaos na niespotykaną skalę.
"Obywatel Toxie" to hołd dla fanów kina Tromy, który nie bierze jeńców i obraża wszystkich. Pełen przerysowanych efektów specjalnych, absurdalnych dialogów i przemocy tak groteskowej, że trudno uwierzyć, że ktoś to nakręcił. Troma od lat króluje jako wytwórnia, która celebruje wszystko, co niepoprawne, odważne i szalone – a ten film to ich opus magnum.
Obsada to prawdziwa parada gwiazd i osobliwości: Lemmy z Motörhead, Stan Lee jako narrator, James Gunn, Eli Roth, Julie Strain, a nawet Hugh Hefner! To nie jest zwykły film – to Tromasterpiece, które wbije się w wasze mózgi z siłą radioaktywnej eksplozji.
Nie przegapcie okazji, by zanurzyć się w najbardziej szalonej i radioaktywnej przygodzie wszech czasów. "Obywatel Toxie: Toksyczny Mściciel 4" to nie tylko film – to doświadczenie, które wykracza poza granice dobrego smaku... i przyzwoitości! Na seans zapraszamy widzów pełnoletnich o daleko przesuniętej granicy dobrego smaku i mocnych żołądkach!. [Monika Stolat, Najlepsze z Najgorszych]
tytuł oryginalny: Citizen Toxie: The Toxic Avenger IV reż. Lloyd Kaufman występują: Lemmy z Motörhead, Stan Lee jako narrator, James Gunn, Eli Roth, Julie Strain, Hugh Hefner komedia, horror, akcja | USA | 2000 1 h 49 min język: angielski napisy: polskie
CZYM SĄ NAJLEPSZE Z NAJGORSZYCH? To pokazy różnorodnego kina klasy B – od starych, amerykańskich filmów sci-fi z kosmitami i latającymi spodkami wiszącymi na sznurkach, przez przebojowe kino akcji lat 80. z nieskazitelnymi bohaterami w ortalionowych dresach, po horrory z gumowymi potworami. Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, nielogiczna fabuła, a także zaangażowanie i pasja autorów to tylko niektóre cechy wspólne najgorszych produkcji w historii kinematografii światowej, które prezentowane są na przeglądzie. Filmy Najlepsze z Najgorszych rozbudzają wśród widzą miłość do kina klasy B od 2015 roku. Dotychczas odbyło się kilkaset seansów i wydarzeń w ramach przeglądu. Pomysłodawczynią i programerką cyklu jest Monika Stolat, a organizatorem Nowa Aleksandria. Więcej: www.najlepszeznajgorszych.pl
Zobaczcie, jak wybuchały płomienie ognia, który towarzyszyć będzie fanom kina na całym świecie przez kolejne dekady, w wyjątkowym zestawie sześciu krótkometrażowych filmów Davida Lyncha z początków jego kariery. Szkice pomysłów, które później zachwycą w „Miasteczku Twin Peaks” i „Zagubionej autostradzie” – niepohamowana twórcza odwaga i kreatywność czasów studenckich reżysera. To także pierwsze współprace Lyncha z Pieńkową Damą, Hawkiem czy Harrym Deanem Stantonem. Każdy z filmów jest poprzedzony krótkim wstępem samego reżysera, który w anegdotyczny i typowy dla swojego humorystycznego stylu wypowiedzi sposób, przybliża historie ich powstawania.
Zestaw pokazuje również zróżnicowanie artystycznych zainteresowań Lyncha. Znajdziecie tu m.in. poklatkową malarską animację „Sześciu mężczyzn, którym robi się niedobrze (sześć razy)”, oniryczną, awangardową adaptację snu w „Alfabecie”, slapstickową komedię o ludzkiej wspólnocie przełamującej bariery językowe w „Kowboju i Francuzie” oraz hołd złożony braciom Lumière w „Złych przeczuciach po złym czynie”.
Sześciu mężczyzn, którym robi się niedobrze (sześć razy) / Six Man Getting Sick (Six Times) / reż David Lynch / USA / 1967 / 4’ + wstęp reżysera
Alfabet / The Alphabet / reż. David Lynch / USA / 1968 / 4’ + wstęp reżysera
Babcia / The Grandmother / reż. David Lynch / USA / 1970 / 34’ + wstęp reżysera
Kaleka I & II / The Amputee I & II / reż. David Lynch / USA / 1973 / 4’ & 5’ + wstęp reżysera
Kowboj i Francuz / The Cowboy and the Frenchman / reż. David Lynch / Francja / 1988 / 26’ + wstęp reżysera
Złe przeczucia po złym czynie / Premonitions Following an Evil Deed (Lumière) / reż. David Lynch / Francja / 1995 / 1’ + wstęp reżysera
Całość trwania zestawu + wstępy Davida Lyncha: 93 minuty.
„Stop Making Sense” to – według wszelkich źródeł – najlepszy film koncertowy wszech czasów. Przeżyjcie go razem z nami!
Zapraszamy na kolejny pokaz specjalny! Tego wieczoru, na 88 min zmienimy się w salę koncertową (mamy na was dla was odpowiednie rekwizyty) więc jeśli poczujecie, że noga zaczyna wybijać rytm – nie powstrzymujcie się! Wstańcie, znajdźcie miejsce z boku sali lub pod ekranem i tańczcie do hitów Talking Heads! Zapraszamy do wspólnej zabawy!
40 lat temu David Byrne, lider legendarnego zespołu Talking Heads, połączył siły z Jonathanem Demme, znanym przede wszystkim z „Milczenia owiec” i „Filadelfii”, ale także jako twórca teledysków New Order czy Bruce’a Springsteena. Dzięki tej współpracy powstało dzieło ponadczasowe, które po dziś dzień porywa widzów, niezależnie od ich gustów muzycznych.
Film został zrealizowany w grudniu 1983 roku, w szczytowym momencie kariery zespołu, podczas trasy promującej ich album „Speaking in Tongues”. Całość została nakręcona w hollywoodzkim teatrze Pantages, podczas trzech koncertowych nocy.
W filmie można usłyszeć wszystkie największe hity Talking Heads – od „Burning Down the House”, przez „Psycho Killer” i „Once in a Lifetime”, po „This Must Be the Place” (w polskiej wersji teksty piosenek w tłumaczeniu Gaby Kulki). Demme jest bliski perfekcji w przekładaniu na ekran emocji towarzyszących scenicznej ekstazie muzyków, a kamera wydaje się samoistnie dostrajać do niezwykłej energii Davida Byrna, który rusza się niczym wytrawny tancerz. To na potrzeby tych zarejestrowanych koncertów lider zespołu zakładał słynny ogromny szary garnitur, a jego sceniczną partnerką stała się świecąca lampa.
Z okazji 40. rocznicy premiery filmu został on pieczołowicie odrestaurowany w 4K, a dźwięk zremiksowano na potrzeby nowoczesnych sal kinowych. Dzięki temu, mimo upływu czasu, „Stop Making Sense” wydaje się być bardziej współczesny niż kiedykolwiek, a jego seans to niezapomniane przeżycie, w którym widzowie stają się częścią spektaklu. Udowadnia również, że kino może być najwspanialszą salą koncertową. Nieważne, czy znasz dyskografię Talking Heads na pamięć, czy dopiero odkrywasz ich muzykę, „Stop Making Sense” porwie również Ciebie. Rekonstrukcja 4K z 2023 roku.
Jeden z sześciu najlepszych filmów w historii kina według Quentina Tarantina po raz pierwszy na polskich ekranach po pięćdziesięciu latach od premiery! Grupa przyjaciół wybiera się na teksańską prowincję, by odwiedzić grób dziadka jednego z nich. Po drodze trafiają na stary dom, który tylko pozornie jest opuszczony. W środku czyha bowiem rodzina morderców lubujących się w ludzkim mięsie.
Jeden dzień z życia Kuby, intelektualisty-alkoholika. O osiemnastej ma pójść z narzeczoną Krystyną do lekarza po pigułki, które, jak próbuje wierzyć, pozwolą mu otworzyć nowy, trzeźwy rozdział. Telefony od znajomych nie pozwalają jednak spokojnie doczekać w domu czasu wizyty. Kuba wychodzi na miasto, a wędrówka po nim uświadomi mu, że jego życia nie da się zacząć na nowo…
Jeden z najdojrzalszych debiutów w historii kina. Inspirowana francuskim czarnym realizmem poetyckim i niemieckim ekspresjonizmem ekranizacja opowiadania Marka Hłaski z wielką kreacją Gustawa Holoubka, odtąd ulubionego aktora reżysera. Pierwsza autorska adaptacja Hasa, który literacki pierwowzór podporządkował własnej poetyce i problematyce, czyniąc z obyczajowej opowieści o warszawskim alkoholiku historię egzystencjalną o samotnym, wyobcowanym artyście nieradzącym sobie z życiem. Bohater-outsider, eksponowana scenografia (słynna „rupieciarnia Hasa”), pesymistyczna wizja świata, fatalizm ludzkiego losu, niszczycielska siła czasu – wszystko to stanowi zapowiedź dalszej twórczości
obsada. Gustaw Holoubek, Aleksandra Śląska, Tadeusz Fijewski
Kino Mikro i Małopolsko-Podkarpacki Oddział Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej zapraszają na pokaz specjalny filmu "The Last Showgirl".
Nazwiska prelegentów podamy wkrótce.
Shelly (Pamela Anderson) czuje się w szczytowej formie, jednak świat postrzega ją – kobietę po pięćdziesiątce – jako kogoś, kto lata swojej świetności ma dawno za sobą. Swoją pracę traktuje nie tylko jako formę rozrywki, ale przede wszystkim pasję oraz sztukę, korzeniami sięgającą do francuskiej burleski. Liczące sobie trzy dekady show ma jednak zniknąć z afisza i zostać zastąpione nową formułą z młodszymi tancerkami. Shelly staje więc przed dylematem: co zrobić dalej ze swoim życiem, skoro jej największy atut – ciało – przestało być atrakcyjne? Może to szansa, aby naprawić nadszarpnięte relacje z córką? Jak jeszcze raz pokazać światu, na co ją stać?
„The Last Showgirl” to wielki comeback i wreszcie rola na miarę talentu Pameli Anderson. Na ekranie towarzyszą jej Jamie Lee Curtis (Oscar dla aktorki drugoplanowej za „Wszystko wszędzie naraz”), Kiernan Shipka („Twisters”, „Kod zła”) oraz Dave Bautista („Diuna”, seria „Strażnicy Galaktyki”).
„Prawdziwe życie aniołów” to film fabularny inspirowany życiem Krzysztofa Globisza, jednego z najwybitniejszych polskich aktorów, który w 2014 roku przeszedł rozległy udar.
Dziś wraca do zdrowia, przed kamerę i do teatru. Jego osobisty udział w filmie jest wydarzeniem niezwykłym i wyjątkowym - prawdopodobnie po raz pierwszy w historii kina aktor po udarze, cierpiący na afazję i paraliż, wciela się w główną rolę. W „Prawdziwym życiu aniołów” wystąpili także m.in. Kinga Preis oraz Jerzy Trela, a gościnnie na ekranie pojawiła się Anna Dymna.
Znany i ceniony aktor Adam (Krzysztof Globisz), przechodzi nagły i rozległy udar. Traci zdrowie i niezbędne do wykonywania swojego zawodu narzędzie - mowę. Pomimo niedającej nadziei diagnozy Agnieszka - żona Adama (Kinga Preis) z uporem i determinacją walczy o jego powrót do zdrowia i na scenę. Czy rodzina i przyjaciele zmotywują Adama by podjął wyzwanie i wydostał się z krainy między jawą, a snem, do której trafił w czasie choroby? Czy Adam wyjdzie z afazji i wróci do swojego życia przed udarem, kiedy był cenionym aktorem i uwielbianym przez studentów pedagogiem? Co tak naprawdę okaże się najważniejsze?
Anioł Giordano, znany z filmu "Anioł w Krakowie", po śmierci swojej przyjaciółki Hanki nadal mieszka w Krakowie, opiekuje się jej synem, pomaga ludziom. Do Nieba nie może wrócić, ale zawsze może liczyć na dyskretną pomoc stamtąd. Co miesiąc znajduje portfel z pieniędzmi, ma też magiczny pył w aerozolu, którym naprawia to, co zepsute lub chore. Jednak Niebo ma ograniczony budżet, musi zerwać kontakty z Aniołem - nikt tam już nie podnosi słuchawki telefonu, aerozol się kończy...
Film opowiada o losach Anioła imieniem Giordano (Krzysztof Globisz), który za łobuzerskie prowadzenie się w Niebie (zbyt częste odwiedziny w Czyśćcu i fascynacja rock-and-rollem), zostaje zesłany na ziemię, by codziennie czynić tam chociaż jeden dobry uczynek. Giordano ma wylądować w "Holland", lecz przez pomyłkę trafia do "Poland" (a dokładniej: Krakowa). Jego świeże spojrzenie, sympatia dla ludzi oraz niebanalne myślenie o świecie pomagają mu, już na początku pobytu na Ziemi, uratować rozpadające się małżeństwo.
Oparta na prawdziwych wydarzeniach historia żyjącego w XIX wieku Anglika Johna Merricka.
Merrick nazywany "człowiekiem-słoniem" chorował na rzadki rodzaj zwyrodnienia kości, który powodował straszne zniekształcenia ciała. Pokazywany w cyrku wzbudzał sensację tłumów. Pewnego razu zainteresował się nim londyński lekarz Frederick Treves. Ta odrobina zainteresowania powoduje, że Merrick otwiera się przed lekarzem. Okazuje się, że jest człowiekiem wrażliwym i inteligentnym. Lekarz postanawia zająć się niezwykłym pacjentem. Merrick czuje jednak, że jest traktowany jak zwierzę...
W odrestaurowanej wersji 4K!
reżyseria: David Lynch
aktorzy: John Hurt, Anthony Hopkins, Sir John Gielgud, Anne Bancroft
Najbardziej toksyczna przygoda wszech czasów, w której absurd osiąga nowe szczyty, a granice dobrego smaku zostają brutalnie zmiażdżone!
OBYWATEL TOXIE: TOKSYCZNY MŚCICIEL 4
Przygotujcie się na wybuchową dawkę chaosu, groteski i niewyobrażalnego absurdu w czystym stylu Tromaville! Lloyd Kaufman, założyciel kultowej wytwórni Troma, mistrz kina niezależnego i król kiczowatego szaleństwa, równo 25 lat temu zaserwował światu to co potrafi najlepiej: bezkompromisowy miks groteski, kiczu i ekstremalnej przemocy czyli "Obywatela Toxie", czwartą odsłonę przygód najbardziej radioaktywnego superbohatera świata – Toksycznego Mściciela!
W Tromaville – miasteczku, które jest kwintesencją wszystkiego, co dziwaczne, niepoprawne i toksyczne – pojawia się nowy wróg: Mafia Pampersów, uzbrojona banda przestępców w pieluchach. Ich atak na szkołę dla dzieci ze specjalnymi potrzebami kończy się wybuchem, który otwiera portal do alternatywnego wymiaru – Amortville, gdzie rządzi zło, a moralność to pojęcie obce. W tej groteskowej rzeczywistości Toksyczny Mściciel trafia na swoje złowrogie odbicie: Noxious Avengera, sadystycznego sobowtóra, który w Tromaville przejmuje władzę, siejąc przemoc i chaos na niespotykaną skalę.
"Obywatel Toxie" to hołd dla fanów kina Tromy, który nie bierze jeńców i obraża wszystkich. Pełen przerysowanych efektów specjalnych, absurdalnych dialogów i przemocy tak groteskowej, że trudno uwierzyć, że ktoś to nakręcił. Troma od lat króluje jako wytwórnia, która celebruje wszystko, co niepoprawne, odważne i szalone – a ten film to ich opus magnum.
Obsada to prawdziwa parada gwiazd i osobliwości: Lemmy z Motörhead, Stan Lee jako narrator, James Gunn, Eli Roth, Julie Strain, a nawet Hugh Hefner! To nie jest zwykły film – to Tromasterpiece, które wbije się w wasze mózgi z siłą radioaktywnej eksplozji.
Nie przegapcie okazji, by zanurzyć się w najbardziej szalonej i radioaktywnej przygodzie wszech czasów. "Obywatel Toxie: Toksyczny Mściciel 4" to nie tylko film – to doświadczenie, które wykracza poza granice dobrego smaku... i przyzwoitości! Na seans zapraszamy widzów pełnoletnich o daleko przesuniętej granicy dobrego smaku i mocnych żołądkach!. [Monika Stolat, Najlepsze z Najgorszych]
tytuł oryginalny: Citizen Toxie: The Toxic Avenger IV reż. Lloyd Kaufman występują: Lemmy z Motörhead, Stan Lee jako narrator, James Gunn, Eli Roth, Julie Strain, Hugh Hefner komedia, horror, akcja | USA | 2000 1 h 49 min język: angielski napisy: polskie
CZYM SĄ NAJLEPSZE Z NAJGORSZYCH? To pokazy różnorodnego kina klasy B – od starych, amerykańskich filmów sci-fi z kosmitami i latającymi spodkami wiszącymi na sznurkach, przez przebojowe kino akcji lat 80. z nieskazitelnymi bohaterami w ortalionowych dresach, po horrory z gumowymi potworami. Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, nielogiczna fabuła, a także zaangażowanie i pasja autorów to tylko niektóre cechy wspólne najgorszych produkcji w historii kinematografii światowej, które prezentowane są na przeglądzie. Filmy Najlepsze z Najgorszych rozbudzają wśród widzą miłość do kina klasy B od 2015 roku. Dotychczas odbyło się kilkaset seansów i wydarzeń w ramach przeglądu. Pomysłodawczynią i programerką cyklu jest Monika Stolat, a organizatorem Nowa Aleksandria. Więcej: www.najlepszeznajgorszych.pl
Ostatni pełnometrażowy film zrealizowany przez Davida Lyncha i zarazem jedyny stworzony w Polsce z udziałem polskich twórców.
Historia aktorki Nikki Grace, która otrzymując rolę w nowej produkcji wchodzi w świat pełen tajemnicy, surrealizmu i pytań bez odpowiedzi do których David Lynch przyzwyczaił nas w swoich wcześniejszych produkcjach.
Oprócz hollywoodzkich gwiazd, jak Laura Dern i Jeremy Irons, w filmie wystąpili także polscy aktorzy, m.in. Karolina Gruszka i Krzysztof Majchrzak.
obsada. Laura Dern, Jeremy Irons, Harry Dean Stanton, Justin Theroux, Karolina Gruszka, Krzysztof Majchrzak, Kyle MacLachlan, Leon Niemczyk, Julia Ormond
“Viridiana” - arcydzieło zakazane przez Watykan. Jeden z największych skandali w dziejach kina wraca po ponad 50-latach do polskich kin w odrestaurowanej wersji 4K.
Po projekcji odbędzie się dyskusja, którą poprowadzi redaktor portalu Pełna Sala - Patryk Ciesielczyk.
Odrestaurowana wersja filmu została przygotowana w czerwcu 2024 roku przez Cherry Towers Laboratory w Madrycie, na podstawie skanu oryginalnego negatywu w rozdzielczości 4K.
Viridiana, młoda nowicjuszka, przyjeżdża do posiadłości swojego wuja, tuż przed złożeniem ślubów zakonnych. Mężczyzna, zafascynowany jej podobieństwem do zmarłej żony, podejmuje próbę jej uwiedzenia. Po śmierci wuja Viridiana postanawia poświęcić się pomocy ubogim, ale jej idealistyczne plany zderzają się z brutalną rzeczywistością.
"Viridiana" (1961) Luisa Buñuela powstała w Hiszpanii pod rządami generała Franco, co samo w sobie było niezwykłe, biorąc pod uwagę krytyczny i prowokacyjny charakter filmu. Produkcja została dofinansowana przez hiszpańskie władze, które nie zorientowały się w jej antyklerykalnym i subwersywnym przesłaniu. Film zdobył Złotą Palmę na Festiwalu w Cannes, lecz hiszpański rząd potępił dzieło i zakazał jego dystrybucji. Watykan opublikował ostrą krytykę filmu, zarzucając mu bluźnierstwo i demoralizację. "Viridiana" została wprawdzie zakazana w Hiszpanii, lecz zdobyła uznanie na świecie jako jedno z najważniejszych dzieł Buñuela, ukazujące hipokryzję religii i społeczne nierówności. Skandal tylko umocnił jej status jako przełomowego filmu w historii kina.
W przeprowadzonej przez magazyn filmowy „Caimán Cuadernos de Cine” w 2016 roku ankiecie, aż 227 ekspertów na 350 uznało „Viridianę” za najlepszy hiszpański film wszech czasów.
Partner dystrybucji filmu: Instytut Cervantesa w Krakowie Patronami medialnymi dystrybucji kinowej filmu jest SpoilerMaster - podcast do słuchania po seansie oraz blog Dominika Zielińska: o kinie hiszpańskim i nie tylko
Wiosna 1939 roku. Maturzysta Paweł, chłopak z dobrego domu, w ramach antymieszczańskiego, młodzieńczego buntu spędza wieczór w nocnym lokalu. Z poznaną tam fordanserką Lidką jadą potem do Podkowy Leśnej. W pensjonacie „Quo vadis” między młodymi zdaje się rodzić uczucie, przerwane jednak interwencją ojca Pawła, a wkrótce i wojną. Kilka lat później, już po powstaniu warszawskim, los zetknie ich znowu…
Nostalgiczny melodramat z historią w tle. Wykorzystująca gatunkowe konwencje autorska adaptacja głośnej powieści Stanisława Dygata. Film przez tematykę wojenną wpisujący się w tzw. nurt psychologiczny szkoły polskiej.
obsada: Maria Wachowiak,Tadeusz Janczar, Gustaw Holoubek
